Οι μουσικοί της Δωδεκανήσου ήταν συνήθως δεξιοτέχνες πρακτικοί οργανοπαίκτες και έπαιζαν με διάφορα σχήματα, όπως ζυγιές ( νταούλι - κλαρίνο), ή σε μεγαλύτερα συγκροτήματα, που περιελάμβαναν βιολί, σαντούρι και πνευστά ή άλλα έγχορδα όργανα. Τους μουσικούς τους αποκαλούσαν συχνά "μουσικάντες" ή "παιχνιδιάτορες" και τα μουσικά όργανα "παιχνίδια". Τα όργανα και τα σχήματα των μουσικών κομπανιών διαφοροποιήθηκαν πολλές φορές στο χρόνο και στις περιστάσεις. Οι οργανοπαίκτες με θεωρητικές γνώσεις μουσικής ήταν επίσης αρκετοί και οι περισσότεροι είχαν διδαχτεί τη μουσική από μουσικοδιδάσκαλους. Τα μουσικά συγκροτήματα συμπεριελάμβαναν συχνά μέλη της ίδιας οικογένειας, ενώ περιόδευαν στην ευρύτερη περιφέρειά τους, για να παίξουν σε γάμους, αρραβώνες, χοροεσπερίδες, πανηγύρια και σε διασκεδάσεις στα καφενεία και στα εξοχικά κέντρα. Στα Δωδεκάνησα υπήρξαν πολλές περιώνυμες οικογενειακές κομπανίες καθώς και αξιόλογοι μουσικοί που διακρίθηκαν και έξω από το νησί τους.